quarta-feira, 20 de abril de 2011

leituras demoradas: sostém pereira

antonio tabucchi: sostiene pereira. anagrama: barcelona 1994.

em que mundo vives, pereira?

já lera este romance de tabucchi. é umha leitura antiga, tanto que nem a lembrava. lim-na ao voltar de lisboa, onde vivim uns messes, e sei que fixei na minha memória os lugares onde o livro acontecia, porque por eles também acontecera eu. de argumentos, personagens, acçons, nada recordava. nada. 
retomei o livro por ser proposta do novo clú de leitura no que enredei. e enredei em pereira e no seu conflito. e desta vez deu-me igual se a história acontecia em lisboa, ou em berlim ou em compostela. quantos pereiras nom terá havido nestes mundos de guerras e ditaduras, de injustiças?
como o livro é de sobras conhecido, só vou apontar que me pareceu essa diferência entre umha leitura e outra: da primeira só olhava lisboa, as sua ruas, o acerto na descreçom desse agosto que a mim tanto me custou suportar, como com essas limonadas e esse ventiladores consegue o tabucchi fazer-nos sentir a suor peganhenta. 
e agora só pensava no motor do livro, nessa questom proposta: devemos tomar partido? e desta vez também me serviu a mim para decidir implicar-me. nom sei se isso e bom ou mau, mas a responsabilidade é toda de pereira e a tenrura que transmite. 

leituras demoradas: desejo de ser punk.

belén gopegui: deseo de ser punk. anagrama. barcelona 2009.

é este o primeiro livro que leio com protagonista adolescente mas que nom é pensado para adolescentes. e claro, por isso mesmo, é a primeira protagonista adolescente em que acredito, que semelha pessoa autêntica e nom protótipo tópico com história típica. 

quase nom há cenas situada no licéu de secundária (viva!); quase nom há declaraçons de amor nem roubo de noivos e traiçons à super-melhor-amiga (viva! viva!).

só por isso o romance paga a pena. 

mas é que ainda por cima conta umha história de adolescente desorientada que devém em mulher desorientada, em filha desorientada, em ocidental desorientada, em burguesa desorientada, enfim, em pessoa que pom em questom o seu lugar no mundo dumha maneira crível. 

coloca questons sobre a mesa para fazer-nos pensar, como adoita e gosta de fazer belén gopequi, mas, quiçás por colocá-las desde a perspectiva dumha mocinha rebeldesemcausa, essas questom aparecem menos artificiais e forçadas que em outras obras e mais assumíveis como própias por mim, leitora. 

gostei muito.

outros livros que tenho lido de gopegui